आला आला श्रावण
अंगणी वसंत फुलला
भेटिलागी तुझ्या सखे
जीव हा आसावला
ओल्याचिम्ब चांदण्यात
सोनेरी रात्र सजते
तुझ्या स्मृतिने सखे
हळूच पापणी भिजते
गारठलेल्या देहास माझ्या
तुझी रेशमी ऊब हवी
आकारलेली प्रीत गीते
ह्या सप्त रंगात न्हावी
नटतो वसंत हा
रोज विविध वेषात
पण कसे हे दुर्दैव सखे
तू ग़ दूरच्या देशात.
1 comment:
wah wa...
pharach chhan.
Post a Comment